Een reis naar Polen is een werknemer duur komen te staan. In een recente uitspraak oordeelde de kantonrechter dat de werkgever een dringende reden had om de werknemer op staande voet te ontslaan. Naast de door de werkgever verboden reis, speelden daarbij nog wel andere omstandigheden mee.

De situatie was als volgt: de werknemer heeft bij de werkgever een verzoek ingediend om in december 2020 verlof op te nemen en dit werd in eerste instantie goedgekeurd. In november 2020 heeft de werknemer zich ziekgemeld en aangegeven dat hij, ondanks zijn ziekte, naar Polen af wilde reizen. De werkgever had hier bezwaar tegen vanwege “code oranje” die voor het reizen naar Polen gold en de quarantaineplicht die bij thuiskomst in acht zou moeten worden genomen. In de quarantaineperiode zou de werknemer geen werkzaamheden kunnen verrichten, want thuiswerken was voor hem geen optie (de werknemer was heftruckoperator). Ook wilde de werkgever een onderzoek door de bedrijfsarts inplannen in het kader van de ziekmelding van de werknemer. Dat zou niet kunnen als de werknemer in Polen zou zijn.

De werkgever gaf de werknemer duidelijk te kennen dat als hij toch zou afreizen, dit zou leiden tot een ontslag op staande voet. Het dienstverband van de werknemer was tot dat moment overigens niet vlekkeloos verlopen en de werknemer had al meerdere officiële waarschuwingen gekregen. De volgende misstap zou wat de werkgever betrof leiden tot een ontslag op staande voet. De werknemer verscheen vervolgens niet op de afspraak met de bedrijfsarts en liet weten dat hij toch in Polen verbleef. De werkgever heeft de werknemer toen op staande voet ontslagen.

In de door de werknemer gestarte procedure oordeelt de kantonrechter dat het ontslag op staande voet rechtsgeldig is gegeven en er dus sprake was van een dringende reden. Hierbij werd met name van belang geacht dat de werknemer al meerdere officiële waarschuwingen had gekregen en wist dat een volgende misstap zou leiden tot een ontslag. De werkgever had terechte zwaarwegende bezwaren tegen de reis naar Polen en de werknemer was daarvan op de hoogte gebracht. Toch was de werknemer afgereisd. Ook het niet verschijnen bij de bedrijfsarts en het vanwege de quarantaineverplichting niet kunnen verrichten van werkzaamheden werd de werknemer aangerekend. Al deze omstandigheden werden aangemerkt als een voor de werkgever een dringende reden om over te gaan tot het verlenen van ontslag op staande voet.

Wij willen hierbij nog graag opmerken dat een ontslag op staande voet ingezet moet worden als een ultimum remedium, een laatste redmiddel. Er zijn ook lichtere sancties denkbaar die u als werkgever kunt doorvoeren indien een werknemer zonder toestemming op vakantie gaat tijdens ziekte, zoals het opschorten of stopzetten van het loon

Indien u naar aanleiding van dit bericht vragen heeft, kunt u contact opnemen met één van de advocaten van het Team Arbeid, Medezeggenschap & Pensioen van DVAN Advocaten. Zij staan u graag te woord.