Wat was er aan de hand?

Een potentiële verkoper gaat een overeenkomst van opdracht aan met een bemiddelaar om een geschikte koper te vinden voor zijn energiecentrale. De bemiddelaar komt met een geschikte Nigeriaanse partij. Verkoper en koper gaan verkennende gesprekken aan. Er wordt een Memorandum of Understanding (MOU), opgesteld en partijen bereiken overeenstemming over de uitgangspunten van de transactie en de verder te nemen stappen.

De Nigeriaanse koper is zo blij, dat hij vol enthousiasme tweet over het succesvol tekenen van de MOU. Niet zo slim, want in de MOU was een geheimhoudingsbepaling opgenomen. En hoewel de tweet op verzoek van de verkoper binnen 24 uur werd verwijderd, besluit verkoper zich terug te trekken uit de onderhandelingen vanwege de tweet. De transactie gaat niet door.

Dit tot grote teleurstelling van de bemiddelaar die naar haar fee van 5 miljoen euro (1,5% van de koopsom) kon fluiten. De bemiddelaar stelt haar klant, de verkoper, aansprakelijk. De bemiddelaar stelt dat de verkoper zich zonder goede reden heeft teruggetrokken uit de onderhandelingen met de Nigerianen

Contractsvrijheid

Een partij is in principe vrij om onderhandelingen af te breken. Dat is het beginsel van contractsvrijheid. Alleen onder bijzondere omstandigheden kan het onaanvaardbaar zijn om onderhandelingen af te breken en kan een partij zich niet meer terugtrekken uit onderhandelingen zonder schadeplichtig te worden. Daarvan is dan met name van belang in hoeverre de wederpartij gerechtvaardigd mocht vertrouwen op het tot stand komen van de overeenkomst.

Op het moment van het versturen van het twitterbericht door de enthousiaste koper, kon de bemiddelaar die op de hoogte was van de geheimhoudingsbepaling in de MOU, niet meer gerechtvaardigd vertrouwen op de totstandkoming van de overeenkomst. Bovendien was de verkoper op basis van de overeenkomst met de bemiddelaar er alleen aan gehouden om te onderhandelen met de koper. Er was niet bepaald dat de verkoper de energiecentrale daadwerkelijk moest verkopen. Tot slot was het feit dat de onderhandelingen zijn gestaakt, uitsluitend te wijten aan het gedrag van de door de bemiddelaar voorgestelde koper, namelijk het versturen van de tweet. De afbrekende verkoper hoefde zijn bemiddelaar dus niet te vergoeden voor de misgelopen omzet.

Kortom

Een partij is in beginsel vrij om onderhandelingen af te breken. Of dat nu is vanwege een bericht op social media, of omdat er geen "klik" meer is tussen partijen. Slechts onder bijzondere omstandigheden is het afbreken van onderhandelingen onaanvaardbaar en kan het leiden tot een schadevergoedingsverplichting aan de uiteindelijke contractspartij of zelfs aan een derde. 

Tot slot nog een praktische tip: het is verstandig om ervoor te zorgen dat de enthousiaste marketing en communicatieafdeling ook op de hoogte is van eventuele geheimhoudingsbepalingen.

Wil je meer weten over geheimhoudingsbepalingen, MOU's of intentieovereenkomsten, neem dan vooral contact op met Nathalie van Hellenberg Hubar via +31 10 313 39 00 of nathalie.hubar@dvan.nl.